Dovođenje Aluminija u stanje pred definitivnu propast i gašenje, jeste krajnji stadij partokratskog sistema “stranačkog kapitalizma” koji su u dejtonskoj BiH vladajuće stranke nametnule kao dominantni ekonomski model našeg društva. Taj sistem ukratko podrazumijeva zadržavanje strateških firmi u državnom vlasništvu, kojima se potom upravlja kao privatnim stranačkim plijenom koji vladajuće stranke razdjeljuju između sebe. Takve firme zatim postaju stranačke sehare u koje se zapošljavaju stranački kadrovi upitnih kompetencija te se koriste za finansiranje stranačkih aktivnosti i pritiske na politički neuvezanu konkurenciju iz privatnog sektora.
Ipak, ono do čega takav sistem na kraju dovodi pokazuje upravo primjer Aluminij koji je godinama služio kao stranački “bankomat” HDZ-a BiH, korišten za održavanje ekonomske moći ove stranke. I uprkos stotinama miliona maraka novca poreskih obveznika Federacije BiH koji su se uzaludno trošili na vještačko održavanje ove firme i radnih mjesta u njoj, Aluminij se nakon višegodišnjeg neodgovornog stranačkog upravljanja i izvlačenja kapitala nalazi pred gašenjem.
Vlada Federacije kao manjinski partner koji posjeduje 44% dionica mora obustaviti svako dalje upumpavanje novca u Aluminij i problem ove firme riješiti ili prodajom svog dijela dionica privatnom investitoru ili, u slučaju da to ne bude bilo moguće izvesti, prepuštanjem ove firme sudbini gašenja.
Čak i troškovi koji bi nastali zbog gašenja Aluminija i gubitka radnih mjesta, višestruko su manji od troškova koje su poreski obveznici FBiH godinama plaćali za vještačko održavanje ove kompanije u životu, a što je moglo biti mnogo efikasnije uloženo u razvoj zdravih tržišno orijentiranih preduzeća.
Ono što vlasti međutim trebaju i moraju uraditi je istražiti i zahtijevati procesuiranje odgovornih koji su uništili ovu kompaniju i prokockali novac građana FBiH.
Posebno zabrinjava što je Aluminij samo jedna od desetina državnih kompanija koje posluju katastrofalno i čiji dug danas premašuje 8 milijardi KM. Stoga, ukoliko Vlada Federacije u što skorijoj budućnosti ne pristupi restruktuiranju i privatizaciji većine preostalih državnih-stranačkih preduzeća, Federacija BiH bi se uskoro mogla suočiti s lančanom pojavom “aluminija”.
